Supermarine Spitfire LF MK.IXe TA837
Het toestel
De Supermarine Spitfire was een Brits jachtvliegtuig. Het toestel werd in 1938 in productie genomen door Supermarine Division, Vickers Armstrong Ltd. Het toestel werd gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog ingezet door de geallieerden, voornamelijk door de RAF. Er werden in totaal 20.340 stuks Spitfires gebouwd.
Daarnaast bestond ook nog de variant Seafire, waarvan er 2.594 werden gebouwd.
De Spitfire valt op door zijn stroomlijn en ellipsvormige vleugels. Het vliegtuig is vooral bekend door de beslissende rol die het speelde tijdens de Slag om Engeland.
De bemanning

De Engelse F/Sgt. David Blair vertrok in zijn Spitfire TA837 op 6 februari 1945, om 11.33 uur,
van de basis B.77 Gilze-Rijen voor een “Gewapende verkenning” in de omgeving van Bremen
met zeven andere toestellen.
Het toestel is in het oosten van Nederland door lichte luchtafweer geraakt en de piloot
David Blair heeft om 12.15 uur een succesvolle noodlanding gemaakt, Blair is daar zonder
verwondingen vanaf gekomen.
De crashlocatie
De locatie (cirkel) waar de Spitfire een noodlanding maakte. Het herdenkingsbord staat aan het begin van de pijl.

Zoekactie Duitsers
Al spoedig beginnen de Duitsers een zoekactie naar de piloot. Henk Blaauw heeft o.a. een rubberboot en parachute meegenomen en verstopt.
Op 13 februari is Henk weer bezig onderdelen van het vliegtuig af te slopen en schieten twee Duitsers op het vliegtuig. Ze wenken Henk en vragen wat hij aan het doen is, omdat ze het niet vertrouwen gaan ze mee naar zijn huis.
Daar vinden ze de parachute en vragen hoe hij eraan komt, het verhaal vertrouwen ze niet en hij moet mee naar Elburg naar de commandant van de Grüne Polizei, Lehmann. Ook zijn vader, die ondergedoken was, moest komen en is gegaan omdat hij bang was dat zijn zoon in de problemen zou komen. Henk’s vader werd vastgehouden en naar Apeldoorn gebracht.
Na de aanslag op Rauter in de nacht van 6 op 7 maart 1945 bij Apeldoorn werden als represaille op 8 maart 117 mensen bij de Woeste Hoeve gefusilleerd. Onder hen was ook de vader van Henk Blaauw, Gerrit Blaauw. Hij is begraven in Oosterwolde.
Voor meer informatie zie het boek van Dick Breedijk “Wie herdenken we in en om Oldebroek” bladzijde 322.

